— PUBLICATIES —
OVERZICHT
— PUBLICATIES —
OVERZICHT
Diverse keren reisde Floris Bijlsma (1973) door Azië over land naar India, en verbleef daar langere tijd. Rondtrekkend, bezig met onderzoek voor zijn opleiding verpleegkunde, en tenslotte wonend en werkend in Pakistan en India, kreeg hij op zeer afwisselende manieren contact met Azië. Met een eigen, goed leesbare mengeling van het verhalende en het informatieve doet hij in dit boek verslag van die reizen en verblijven.
De titel Hub’dulü roept misschien vragen op, of zelfs verwarring en verwondering. Het zou de naam kunnen zijn van een willekeurige plaats in Azië, iets onbekends. Maar het is ook heel Hollands: Hoe bedoel-u?! Het geeft uitdrukking aan de mengeling van het Aziatische op reis, en het Hollandse dat hij zelf is. En aan de verwarring en de verwondering die steeds weer terugkomen in de verhalen van dit boek.
310 pagina’s
ISBN: 9080569143
1ste druk 2003 | 2de, herziene en uitgebreide druk 2004
Psychiatrische problematiek behoort niet alleen toe aan een bepaalde groep kwetsbare mensen, bij wie toch altijd al iets niet pluis was. Psychische problematiek is van iedereen, kan iedereen overkomen, kan voor kortere of langere tijd verdwijnen en ineens weer de kop opsteken. Soms totaal onverklaarbaar en slechts te ondergaan in hoop op betere tijden en goede hulpverlening. Soms goed te herleiden, zoals een kater na consumptie van teveel alcohol.
Twijfel, dilemma’s, gedachten, gevoelens, onzekerheden, keuzes maken: iedereen heeft ermee te maken. De inhoud hiervan is niet wezenlijk anders bij psychiatrische patiënten dan bij mensen die zogenaamd niet met psychische problematiek te maken hebben. Wat verschilt, is de mate waarin het ontwricht. Die kan tot ernstige ziekte en opname in een psychiatrische kliniek leiden. Maar de basis, de gedachten of gevoelens kent iedereen.
Iedereen heeft wel wat.
126 pagina’s
ISBN: 9080569171
1ste druk 2010
Het is niet de eerste keer dat ik dit meemaak, dus ik moet doorgaan. Anderen zijn bezig, dus ik ook.
De confrontatie met suïcide van een persoon uit de naaste omgeving is voor elk individu een schokkende ervaring, zeker als het familie of vrienden betreft. Maar hoe zit het met personen die tijdens hun werk met suïcide te maken krijgen? Welke impact heeft dat? Bestaat er onder hulpverleners zoiets als rouw om een door suïcide overleden patiënt? Hoe vang je medewerkers op? Moet iedere hulpverlener die te maken krijgt met suïcide van een patiënt standaard een opvangtraject in? Is het voldoende om een zakelijk protocol af te werken of is er meer nodig?
Impact van suïcide op GGz-medewerkers opent met een 21-tal interviews met personen uit verschillende disciplines binnen de GGz die beroepshalve te maken hebben (gekregen) met gevallen van suïcide. Zij vertellen open en eerlijk over de opgedane ervaringen en over de impact die de gebeurtenissen hadden en hebben op hun dagelijks leven, zowel binnen als buiten de werksfeer.
De uitgave vervolgt met een aantal beschouwingen over zaken als rouwverwerking, trauma en impact en over de opvang en begeleiding van personen die beroepsmatig met suïcide te maken krijgen.
In een afsluitend hoofdstuk komt de auteur met conclusies en aanbevelingen, met daarbij speciale aandacht voor het door hem zelf ontwikkelde KKC-model, dat moet voorkomen dat een confrontatie met de suïcide van een patiënt aanleiding geeft tot psychische klachten.
Met een voorwoord van mevrouw dr. Borst, oud-minister van VWS (1994-2002) en van de heer prof. dr. Kerkhof, hoogleraar klinische psychologie, psychopathologie en suïcidepreventie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Aantal pagina’s: 274
ISBN: 9789023250630
Om zieke mensen in de geestelijke gezondheidszorg lach je niet. Dat klinkt logisch en respectvol. Maar waarom niet?
Sommige situaties zijn gewoon komisch. Patiënten in de psychiatrie lachen zelf ook veel: om zichzelf, elkaar en behandelaars.
Humor en zelfrelativering zijn krachtige middelen van mensen om zich staande te houden in moeilijke tijden. Daar kan geen therapie tegenop.
Uit ellende komt de beste humor voort. Lachen in die narigheid is een manier om haar te overwinnen. En lachen om komische situaties in de GGz zonder mensen belachelijk te maken is misschien wel de beste manier om ziektes te accepteren.
Aantal pagina’s: 94
ISBN: 9789048431373
Dit is een bundel met artikelen die ik tussen 2000 en 2015 heb geschreven voor het tijdschrift India Nu, uitgegeven door de Landelijke India Werkgroep.
Lang niet alle maar wel veel artikelen gaan over politiek in India. Bij de ontwikkelingen die India op politiek gebied heeft doorgemaakt in de vijftien jaar waarin ik bij India Nu was betrokken, leek het land doorlopend bezig om zichzelf te onderzoeken, te ontdekken en te herontdekken. Zo verschoof de politieke balans van een ijzeren greep van de Congrespartij tot aan de jaren 90 van de vorige eeuw via een periode van ruim twintig jaar waarin India noodgedwongen moest wennen aan het verschijnsel coalitiepolitiek naar de huidige regering waarin de hindoenationalistische BJP alleen regeert. Aan deze grote verschuivingen in de landelijke politieke ligt een innerlijke zoektocht van de Indiase bevolking ten grondslag. Ik heb het altijd erg inspirerend gevonden om die zoektocht van India te volgen.
Aantal pagina’s: 192
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
De artikelen in deze bundel, geschreven in anderhalf jaar van betrokkenheid in 2013 en 2014 bij de lokale krant De Vierklank, geven een inkijk in de doorgaans onopvallende gemeente De Bilt onder de rook van stad Utrecht. De stukken tonen de diversiteit van de gemeente. Met aandacht voor jeugd, ouderen, natuur, kunst, cultuur, religie, welzijn en sport. Met focus op zowel eigen landelijke gebieden als op het buitenland. En op zowel verleden als toekomst.
Aantal pagina’s: 98
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
Leven is kunst. Alle verscheidenheid waarmee mensen met hun leven omgaan en ertegen aankijken, is een onuitputtelijke bron van inspiratie.
Niets is wat het lijkt.
Dat wat eenduidig lijkt, blijkt in werkelijkheid complexer te zijn. Dat wat kleurloos lijkt, blijkt in werkelijkheid gevarieerd te zijn door vele subtiele tinten. Dat wat neergang lijkt, kan in werkelijkheid de opmaat zijn naar herstel en groei blijken.
Finesses zie je pas als je beter kijkt. Dat maakt het leven zelf een kunstvorm waarvoor je niet naar musea hoeft en niet op reis hoeft te gaan, maar die in je eigen omgeving te ontdekken is.
Aantal pagina’s: 296
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
Floris Bijlsma bezocht als kind vaak het naaktstrand bij Zandvoort. Na zijn verhuizing verloor hij de naaktrecreatie een beetje uit het oog. Totdat hij bij een reisje terug naar zijn roots, strandpaviljoen Adam & Eva ontdekte. Hij bleef er terugkomen en raakte zo onder de indruk van bezoekers en de sfeer, dat hij er een boek over schreef: Adam & Eva & … ik – Blootverhalen op het strand.
Aantal pagina’s: 84
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
Aantal pagina’s: 121
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
Jarenlang dronk ik geen druppel alcohol. Ik was die schattige jongen die op feestjes aan de fris zat. Maar gaandeweg sloop na mijn dertigste alcohol mijn leven binnen. Een paar dreunen in het leven later kreeg ik – te laat – door: ik kon niet meer zonder. Vele gesprekken met therapeuten van Jellinek en met mensen die met een verslaving kampen, volgden.
In deze bundel staan korte of langere uitspraken en gedachten van mijzelf of anderen die draaien rond alcolholgebruik. Hopelijk bieden deze uitspraken steun aan mensen die worstelen met een verslaving. Al is het maar een beetje.
Aantal pagina’s: 57
In eigen beheer gedrukt en vorm gegeven.
“Floris Bijlsma heeft in Hub’dulü met veel humor mensen en situaties beschreven. De achtergrondinformatie bij de reisverhalen maakt het boek extra interessant om te lezen.”
“ In dit boek brengt de auteur in vlotte stijl verslag uit van zijn reizen.”
“Zijn boeiende verslagen getuigen van een oprechte en ruime belangstelling.”