WARE LIEFDE
sep 25, 2015
geen reacties
Een buurman staat voor het keukenraam van zijn woning. Hij zwaait naar binnen. “Nou, dahaag!” Het ziet er gemoedelijk uit. Hij draait zich om en loopt weg. Zijn gezicht blijkt op onweer te staan. Wij groeten elkaar. In het voorbijgaan zegt hij: “Vrouwen! Altijd gezeik, verdomme. Maar ja. Wat moet je zonder.”